Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

hasta transfixa V

  • 1 transfigo

    trāns-fīgo, fīxī, fīxum, ere, I) durchstechen, durchbohren, puellam gladio, Liv. u. Sen.: se gladio, Vell.: alqm ferro, Nep.: alqm per latus, Liv.: se supra rogum, Liv. epit.: scutum, Caes.: transfixus hastā, Cic. – II) durchstechen, durch etwas stechen, hasta transfixa, Verg. Aen. 11, 645: transfixum pilum, Lucan. 9, 138.

    lateinisch-deutsches > transfigo

  • 2 transfigo

    trāns-fīgo, fīxī, fīxum, ere, I) durchstechen, durchbohren, puellam gladio, Liv. u. Sen.: se gladio, Vell.: alqm ferro, Nep.: alqm per latus, Liv.: se supra rogum, Liv. epit.: scutum, Caes.: transfixus hastā, Cic. – II) durchstechen, durch etwas stechen, hasta transfixa, Verg. Aen. 11, 645: transfixum pilum, Lucan. 9, 138.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > transfigo

  • 3 trāns-fīgō

        trāns-fīgō fīxī, fīxus, ere,    to pierce through, transpierce, transfix: ea, quā erat transfixus, hasta: transfixi telis, Cs.: gladio puellam, L.: transfigitur scutum Pulioni, Cs.: unguibus anguem: transfixo pectore, V.: aversum ferro transfixit, N.: hasta transfixa, driven through, V.

    Latin-English dictionary > trāns-fīgō

  • 4 transfigo

    trāns-fīgo, fīxī, fīxum, ere
    1) пробивать, прокалывать ( scutum ferro Cs); пронзать ( hostem gladio L)
    2) втыкать, вонзать ( hasta transfixa V)

    Латинско-русский словарь > transfigo

  • 5 duplico

    duplico, āvi, ātum, āre (duplex), zwiefältig-, doppelt machen, I) eig.: a) in zwei Teile spalten, -reißen, vesicam, auseinander zerren, Cels.: lamina duplicata lateribus, in zwei Blätter gespalten, Cels. – b) doppelt zusammenfalten = zusammenkrümmen, nos duplicat timos (= timor), Naev. tr. fr.: duplicatque virum (hasta) transfixa dolore, Verg.: duplicatus corruit, Stat.: duplicataque vulnere caeco est, Ov.: corpus frigore duplicatum, Val. Max.: duplicato poplite, Verg. – c) Wörter zusammensetzen, faciliore ad duplicanda verba Graeco sermone, Liv. 27, 11, 5. – II) übtr., verdoppeln, 1) der Zahl nach, a) übh. = um das Doppelte vergrößern, -vermehren, hoc, Varro: numerum dierum, Cic.: numerum patrum, equitum, Cic., civium, Liv., obsidum, Caes.: summam, Val. Max.: legata, Suet.: domini reditum (Einkünfte), Col.: copias, Liv.: exercitum, Cic.: vires (Streitkräfte), Liv. u.a.: vota, Verg. – m. Dat. (wem?), legionibus stipendium, Suet.: tributa provinciis, Suet. – b) insbes., als rhet. t.t., d. verba, unmittelbar nacheinander wiederholen (Synon. iterare, zweimal setzen), Cic. or. 35; part. or. 20. – 2) der Ausdehnung nach, a) extensiv = doppelt so lang (hoch) machen, um das Doppelte verlängern, -vergrößern, -erweitern, hastae modum, Nep.: crescentes umbras (v. der Sonne), Verg.: duplicata noctis imago est, die Nacht hat ein doppeltes Bild, Ov.: d. iter, Caes.: d. eius diei iter, Caes.: cursum, Caes.: imperium (Romanum), Plin. u. Val. Max.: duplicata scansio (Ggstz. scansio simplex), Varro LL.: duplicata nimbo flumina, Ov. – b) intensiv, verdoppeln, = verlängern, vergrößern, vermehren, erhöhen, mobilitas duplicatur et impetus ille gravescit, Lucr.: d. vires, Sil.: bellum, erneuern, Sall. hist. fr. 1, 26 (31). Tac. hist. 4, 54. Aur. Vict. de Caes. 33, 2: tenebras, Val. Max.: cognita in peius, doppelt gefährlich darstellen, Amm.: duplicari sollicitudines, Cic.: duplicatā gloriā discessissem, Cic.: duplicatā erga nos benevolentiā, Val. Max.: senectus, per se gravis, duplicat curam, Sall. fr. – / Parag. Infin. duplicarier, *Manil. 4, 248 (die Hdschrn. u. Jacob duplicari et).

    lateinisch-deutsches > duplico

  • 6 duplico

    duplico, āvi, ātum, āre (duplex), zwiefältig-, doppelt machen, I) eig.: a) in zwei Teile spalten, -reißen, vesicam, auseinander zerren, Cels.: lamina duplicata lateribus, in zwei Blätter gespalten, Cels. – b) doppelt zusammenfalten = zusammenkrümmen, nos duplicat timos (= timor), Naev. tr. fr.: duplicatque virum (hasta) transfixa dolore, Verg.: duplicatus corruit, Stat.: duplicataque vulnere caeco est, Ov.: corpus frigore duplicatum, Val. Max.: duplicato poplite, Verg. – c) Wörter zusammensetzen, faciliore ad duplicanda verba Graeco sermone, Liv. 27, 11, 5. – II) übtr., verdoppeln, 1) der Zahl nach, a) übh. = um das Doppelte vergrößern, -vermehren, hoc, Varro: numerum dierum, Cic.: numerum patrum, equitum, Cic., civium, Liv., obsidum, Caes.: summam, Val. Max.: legata, Suet.: domini reditum (Einkünfte), Col.: copias, Liv.: exercitum, Cic.: vires (Streitkräfte), Liv. u.a.: vota, Verg. – m. Dat. (wem?), legionibus stipendium, Suet.: tributa provinciis, Suet. – b) insbes., als rhet. t.t., d. verba, unmittelbar nacheinander wiederholen (Synon. iterare, zweimal setzen), Cic. or. 35; part. or. 20. – 2) der Ausdehnung nach, a) extensiv = doppelt so lang (hoch) machen, um das Doppelte verlängern, -vergrößern, -erweitern, hastae modum, Nep.: crescentes umbras (v. der Sonne), Verg.: duplicata noctis imago est, die Nacht hat ein
    ————
    doppeltes Bild, Ov.: d. iter, Caes.: d. eius diei iter, Caes.: cursum, Caes.: imperium (Romanum), Plin. u. Val. Max.: duplicata scansio (Ggstz. scansio simplex), Varro LL.: duplicata nimbo flumina, Ov. – b) intensiv, verdoppeln, = verlängern, vergrößern, vermehren, erhöhen, mobilitas duplicatur et impetus ille gravescit, Lucr.: d. vires, Sil.: bellum, erneuern, Sall. hist. fr. 1, 26 (31). Tac. hist. 4, 54. Aur. Vict. de Caes. 33, 2: tenebras, Val. Max.: cognita in peius, doppelt gefährlich darstellen, Amm.: duplicari sollicitudines, Cic.: duplicatā gloriā discessissem, Cic.: duplicatā erga nos benevolentiā, Val. Max.: senectus, per se gravis, duplicat curam, Sall. fr. – Parag. Infin. duplicarier, *Manil. 4, 248 (die Hdschrn. u. Jacob duplicari et).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > duplico

  • 7 transfigo

    trans-fīgo, xi, xum, 3, v. a.
    I.
    To thrust or pierce through, to transpierce, transfix a thing or a person (class.;

    syn. traicio): sagittā Cupido cor meum transfixit,

    Plaut. Pers. 1, 1, 25:

    evelli jussit eam, quā erat transfixus, hastam,

    Cic. Fin. 2, 30, 97:

    transfixi pilis,

    Caes. B. G. 7, 62:

    Q. Fabium gladio per pectus transfigit,

    Liv. 2, 46, 4:

    stricto gladio simul verbis increpans transfigit puellam,

    id. 1, 26, 3:

    contrario ictu per parmam transfixus,

    id. 2, 6, 9:

    latus,

    id. 5, 36, 7:

    corpus,

    id. 21, 8, 11:

    transfigitur scutum Pulfioni,

    Caes. B. G. 5, 44:

    scuta uno ictu pilorum,

    id. ib. 1, 25:

    unguibus anguem, Cic. poët. Div. 1, 47, 106: transfixo pectore,

    Verg. A. 1, 44.—In a Greek construction:

    qui hastis corpus transfigi solent,

    Plaut. Most. 2, 1, 11; so,

    sonipes transfixus pectora ferro,

    Luc. 7, 528.—
    II.
    To thrust something through a thing ( poet. and very rare):

    latos huic hasta per armos Acta tremit duplicatque virum transfixa dolore,

    Verg. A. 11, 645:

    ora ducis transfixo deformia pilo,

    Luc. 9, 138.

    Lewis & Short latin dictionary > transfigo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»